VIP

I think it’s the best time for me to talk about my relationship with my “Ideal Boyfriend”. It’s been a month since he left the Philippines for Australia and less than a month before we turn one! Yay!

It was last year. Hopia pako sa ex ko. Kasi nagmeet pa kami nung January nung  kinuha ko yung pasalubong ko from her ate nung nagpunta sya ng Bahrain. Nirereto nako ng batchmate ko sa soro sa brod ng asawa nya na SChemEs din. “Dati”raw Chemeng at nurse. Hearing those, medyo di nako naging interisado. Kasi sa isip-isip ko baka puchu-puchu lang na school sya galing. Oo. It matters to me. Tapos pinakita ang Facebook profile. Pagtingin ko bang! Gwapo.. nung katabi! Si Marvin Cruz pala yun! Akala ko sya eh. So nung nakita ko sya. AYOKO. Lol.

Until I went to my sorority’s anniv party February. I met him there. Ang una kong impresyon sakanya: Manyak. HAHAHAHAHAHA. Sumali rin kasi sya sa body shot game kaya medyo na-off ako.  Hanggang sa matapos ang program and finally we were able to get introduced formally. Nakakatawa! Kaboses nya kasi si Robin Padilla na idol raw nya at forever nya ko tinatawag na “Maám”. Ewan ko pero sobrang ma-appeal sya sa personal. Tas macho pa sya! Lol. Imagine? We were in a party and we talked about religion! Muslim raw kasi ang daddy nya at Catholic naman ang mommy nya. Tinanong ko kasi kung naniniwala sya sa Dyos ang sagot nya sakin eh “Oo pero hindi kay Jesus Christ”.

Dun ako nagpanting at nasabi ko na “Wala ka kasing Christian formation!” Kasi galing syang Rural etc. Dun na sya nagsalita na”Excuse me maám galing po akong Ateneo de Davao. 2 years po akong may Theo.”At dun ko na sya nagustuhan. Hehe. We talked almost everything about him. His orgs, his hobbies. Apprently, Tau pala sya at nagbabasketball. Check na check na sa bucket list ko. Minus the naggigitara na requirement. Lol. He talked about his very horrible past and how he was able to bounce back. First meeting palang naming yun pero lahat ng negative nya, sinabi na nya sakin kaagad. Hindi ko rin alam kung bakit ko natanggap lahat ng yun. Tapos nagkwento na sya tungkol sa plano nya. Na plano nga nyang mag-Australia. Upon hearing that, medyo nalungkot ako. Kasi “Oh? Aalis ka naman pala eh?” Tsaka nya sinabi na “Bakit? Di ko ba pwedeng isama yung magiging special sakin dun?”Tas dedma nako. Lol

Malay ko ba na magiging kami??? Malay ko ba na ako pala yung magiging special na tinutukoy nya nun???

Our relationship is just steady. We’re not your usual couple who annoys you on Facebook and in public. We don’t even hold hands whenever we’re walking. We don’t cuddle. We don’t text every minute of the day. We don’t have vanity pics together. Maybe because he’s old enough para magpa-tweetums. I dunno. I get used to it na hindi na rin ako naghahanap. He’s not expressive unlike me na sobrang lambing. Pero okay lang. Natanggap ko. Kasi pag nagexpress naman sya astig lang pero ikamamatay ko naman sa kilig. Minsanan pero sobrang hindi makakalimutan.

Sobrang hirap din nung set-up naming last year kasi budget-wise di naman sya ganun ka well-off. Maliit lang ang sahod ng nurse sa Elbi. Usually ako yung sumasagot. Hindi naman pwedeng ako lang ang mag-date diba? Lol. Masaya na masakit sa bulsa. Sobrang pigang piga talaga ko nun tapos halos lahat ng free time ko, sakanya ko talaga dinedicate. Inom. Date. Basketball. Sleep. At some point, parang nakakapagod. Nakakaumay. Hanggang sa dumating na nagsawa nako sa lahat ng burdens ko sa buhay ko at pinili kong makipag-break just to get away. Sobrang na-guilty rin ako nun kasi masyado akong naging makasarili. Hindi nga naman sya nambabae o nagloko. Inintindi ko rin na yung mga circumstance at reasons nya. Tapos narealize ko…Hindi ko pala kaya. L

Hinabol ko sya. Kinain ko ang pride ko. Mabuti nalang mahal nya talaga ko at tinanggap nya ko ulit. Para nga naman kasi syang basura na basta ko nalang itinapon. Hindi ko man lang naconsider ang feelings nya. At higit sa lahat..Hindi ko sinabi yung mga issues ko.

Pag iniisip ko na magiisang taon na kami, parang di ko mapaniwalaan. Ambilis kasi! Parang kelan lang. Pag iniisip ko pano ko natanggap yung sobrang pangit nyang past, di ko rin alam.

Ang totoo minahal ko sya kasi nakita ko yung lalaki na gusto kong maging tatay ng mga magiging anak ko. Sobrang family man nya. Kahit andaming issues sa bahay nila, sobrang loyal pa rin nya. I really admired him for that. At alam ko na magiging good provider sya. May isa syang salita. Never sya nag-promise sakin kasi ayaw nya na magbbreak ng ganun. Siguro nga hindi nako naghahanap ng “boyfriend”. Nakita ko lahat ng goodness sakanya. Para kong may kuya at tatay pag kasama ko sya. Lol

I learned a lot of things about myself because of him. He brings out the best in me. We’re good partners in every activity that we do. Naging mas mabuti akong tao nang dahil sakanya. J

Haay. Nakakamiss. Nakakalungkot kasi nag-valentines at maga-anniv ako mag-isa! Sana kayanin. I’m praying the best for us.